W cyklu Maski (2004) Jarosław Kozłowski kontynuuje swoje analityczno-krytyczne rozważania nad malarstwem i sposobem jego funkcjonowania w kontekście odbioru i interpretacji. Każda z abstrakcyjnych akwarel dedykowana jest opozycji wobec tego, co wzbudza sprzeciw autora. Cała instalacja, często ukazująca widzom ich własne odbicia, podsuwa pytania o to, co obrazy ukrywają, maskują a, co odsłaniają, o czym albo, przeciw czemu coś mówią. Jak wyjaśnia sam artysta: “Malowidłu przypisana została intencja praktyczna, w istocie rzeczy ściśle związana z budową i elementarną funkcją każdego obiektu malarskiego: warstwa farby zasłania powierzchnię papieru, na który została nałożona, obraz zasłania fragment ściany, na której został powieszony. Dopełnieniem ‘Zasłon’ są ‘Maski’, które zabezpieczać mają przed złem spersonifikowanym. Wydaje mi się, że i tym razem intencjonalna treść malowidła znajduje uzasadnienie w funkcji, jaką pełni kolorowy pigment wobec białej powierzchni papieru, którą przykrywa. Bardzo ważnym aspektem obu tych cykli są nakładające się na malarskie obrazy wizerunki oglądających je osób, odbite w szybach zabezpieczających akwarele” (Galeria Starmach, 2006). Tytuły prac: Maska przeciw populistycznym cwaniakom Maska przeciw politycznym krętaczom Maska przeciw nadętym bufonom Maska przeciw nawiedzonym prorokom Maska przeciw zawistnym miernotom Maska przeciw gładkim konformistom Maska przeciw patetycznym kabotynom Maska przeciw przyzwoitym łajdakom Maska przeciw życzliwym donosicielom Maska przeciw świętoszkowatym hipokrytom Maska przeciw zakłamanym moralizatorom Maska przeciw uczciwym oszustom Maska przeciw demagogicznym ideologom Maska przeciw gorliwym lustratorom Maska przeciw medialnym manipulatorom |